inunk
Hungarian
Etymology
ín (“tendon, sinew”) + -unk (“our”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈinuŋk]
- Hyphenation: inunk
Noun
inunk
- first-person plural single-possession possessive of ín
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | inunk | — |
| accusative | inunkat | — |
| dative | inunknak | — |
| instrumental | inunkkal | — |
| causal-final | inunkért | — |
| translative | inunkká | — |
| terminative | inunkig | — |
| essive-formal | inunkként | — |
| essive-modal | inunkul | — |
| inessive | inunkban | — |
| superessive | inunkon | — |
| adessive | inunknál | — |
| illative | inunkba | — |
| sublative | inunkra | — |
| allative | inunkhoz | — |
| elative | inunkból | — |
| delative | inunkról | — |
| ablative | inunktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
inunké | — |
| non-attributive possessive – plural |
inunkéi | — |