inutilitas

Latin

Etymology

From inūtilis +‎ -tās.

Noun

inūtilitās f (genitive inūtilitātis); third declension

  1. uselessness, unprofitableness
  2. hurtfulness, injuriousness

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative inūtilitās inūtilitātēs
genitive inūtilitātis inūtilitātum
dative inūtilitātī inūtilitātibus
accusative inūtilitātem inūtilitātēs
ablative inūtilitāte inūtilitātibus
vocative inūtilitās inūtilitātēs

Descendants

References

  • inutilitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inutilitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • inutilitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.