invaletudo
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪn.wa.ɫeːˈtuː.doː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iɱ.va.leˈt̪uː.d̪o]
Noun
invalētūdō f (genitive invalētūdinis); third declension
- infirmity
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | invalētūdō | invalētūdinēs |
| genitive | invalētūdinis | invalētūdinum |
| dative | invalētūdinī | invalētūdinibus |
| accusative | invalētūdinem | invalētūdinēs |
| ablative | invalētūdine | invalētūdinibus |
| vocative | invalētūdō | invalētūdinēs |
Quotations
- Sewen 1728 / Piè in d[omi]no obiit 18 Aug[u]sti Kunigundis Vögtli sæpius a me in diuturna confectæ senectutis invaletudine provisa. [1]
References
- ^ Solothurn State Archive, parish book 267 Seewen 1688-1767, page 205, entry 12 (death on 18 August 1728)