invaliditet
Danish
Etymology
From French invalidité; invalid + -itet.
Noun
invaliditet c (singular definite invaliditeten, plural indefinite invaliditeter)
- disability, the state of being handicapped
Declension
common gender |
singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | invaliditet | invaliditeten | invaliditeter | invaliditeterne |
genitive | invaliditets | invaliditetens | invaliditeters | invaliditeternes |
Further reading
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /inʋalidǐteːt/
- Hyphenation: in‧va‧li‧di‧tet
Noun
invalidìtēt m inan (Cyrillic spelling инвалидѝте̄т)
Declension
Declension of invaliditet
singular | |
---|---|
nominative | invalidìtēt |
genitive | invaliditéta |
dative | invaliditetu |
accusative | invaliditet |
vocative | invaliditete |
locative | invaliditetu |
instrumental | invaliditetom |
Swedish
Etymology
Noun
invaliditet c
- disability (state of being bodily disabled)
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | invaliditet | invaliditets |
definite | invaliditeten | invaliditetens | |
plural | indefinite | invaliditeter | invaliditeters |
definite | invaliditeterna | invaliditeternas |
Related terms
See also
- ogiltighet (“invalidity”)