invecturus

Latin

Etymology

Future active participle of invehō.

Participle

invectūrus (feminine invectūra, neuter invectūrum); first/second-declension participle

  1. about to carry into

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative invectūrus invectūra invectūrum invectūrī invectūrae invectūra
genitive invectūrī invectūrae invectūrī invectūrōrum invectūrārum invectūrōrum
dative invectūrō invectūrae invectūrō invectūrīs
accusative invectūrum invectūram invectūrum invectūrōs invectūrās invectūra
ablative invectūrō invectūrā invectūrō invectūrīs
vocative invectūre invectūra invectūrum invectūrī invectūrae invectūra