inverzeik
Hungarian
Etymology
inverz + -eik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiɱvɛrzɛjik]
- Hyphenation: in‧ver‧ze‧ik
Noun
inverzeik
- third-person plural multiple-possession possessive of inverz
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | inverzeik |
| accusative | — | inverzeiket |
| dative | — | inverzeiknek |
| instrumental | — | inverzeikkel |
| causal-final | — | inverzeikért |
| translative | — | inverzeikké |
| terminative | — | inverzeikig |
| essive-formal | — | inverzeikként |
| essive-modal | — | inverzeikül |
| inessive | — | inverzeikben |
| superessive | — | inverzeiken |
| adessive | — | inverzeiknél |
| illative | — | inverzeikbe |
| sublative | — | inverzeikre |
| allative | — | inverzeikhez |
| elative | — | inverzeikből |
| delative | — | inverzeikről |
| ablative | — | inverzeiktől |
| non-attributive possessive – singular |
— | inverzeiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | inverzeikéi |