investiturus
Latin
Etymology
Future active participle of investiō.
Participle
investītūrus (feminine investītūra, neuter investītūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | investītūrus | investītūra | investītūrum | investītūrī | investītūrae | investītūra | |
| genitive | investītūrī | investītūrae | investītūrī | investītūrōrum | investītūrārum | investītūrōrum | |
| dative | investītūrō | investītūrae | investītūrō | investītūrīs | |||
| accusative | investītūrum | investītūram | investītūrum | investītūrōs | investītūrās | investītūra | |
| ablative | investītūrō | investītūrā | investītūrō | investītūrīs | |||
| vocative | investītūre | investītūra | investītūrum | investītūrī | investītūrae | investītūra | |