investitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of investiō.
Participle
investītus (feminine investīta, neuter investītum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | investītus | investīta | investītum | investītī | investītae | investīta | |
| genitive | investītī | investītae | investītī | investītōrum | investītārum | investītōrum | |
| dative | investītō | investītae | investītō | investītīs | |||
| accusative | investītum | investītam | investītum | investītōs | investītās | investīta | |
| ablative | investītō | investītā | investītō | investītīs | |||
| vocative | investīte | investīta | investītum | investītī | investītae | investīta | |