inviolatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪn.wi.ɔˈɫaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iɱ.vi.oˈlaː.t̪us]
Adjective
inviolātus (feminine inviolāta, neuter inviolātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inviolātus | inviolāta | inviolātum | inviolātī | inviolātae | inviolāta | |
| genitive | inviolātī | inviolātae | inviolātī | inviolātōrum | inviolātārum | inviolātōrum | |
| dative | inviolātō | inviolātae | inviolātō | inviolātīs | |||
| accusative | inviolātum | inviolātam | inviolātum | inviolātōs | inviolātās | inviolāta | |
| ablative | inviolātō | inviolātā | inviolātō | inviolātīs | |||
| vocative | inviolāte | inviolāta | inviolātum | inviolātī | inviolātae | inviolāta | |
References
- “inviolatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inviolatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inviolatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.