invocaturus
Latin
Etymology
Future active participle of invocō
Participle
invocātūrus (feminine invocātūra, neuter invocātūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | invocātūrus | invocātūra | invocātūrum | invocātūrī | invocātūrae | invocātūra | |
| genitive | invocātūrī | invocātūrae | invocātūrī | invocātūrōrum | invocātūrārum | invocātūrōrum | |
| dative | invocātūrō | invocātūrae | invocātūrō | invocātūrīs | |||
| accusative | invocātūrum | invocātūram | invocātūrum | invocātūrōs | invocātūrās | invocātūra | |
| ablative | invocātūrō | invocātūrā | invocātūrō | invocātūrīs | |||
| vocative | invocātūre | invocātūra | invocātūrum | invocātūrī | invocātūrae | invocātūra | |