involaturus
Latin
Participle
involātūrus (feminine involātūra, neuter involātūrum); first/second-declension participle
- future active participle of involō
- (intending to fly at, fly into, rush upon)
- (intending to attack, seize, take possession of, carry off)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | involātūrus | involātūra | involātūrum | involātūrī | involātūrae | involātūra | |
| genitive | involātūrī | involātūrae | involātūrī | involātūrōrum | involātūrārum | involātūrōrum | |
| dative | involātūrō | involātūrae | involātūrō | involātūrīs | |||
| accusative | involātūrum | involātūram | involātūrum | involātūrōs | involātūrās | involātūra | |
| ablative | involātūrō | involātūrā | involātūrō | involātūrīs | |||
| vocative | involātūre | involātūra | involātūrum | involātūrī | involātūrae | involātūra | |