inwokacja

See also: inwokacją

Polish

Etymology

Internationalism; compare English invocation, French invocation, German Invokation, ultimately from Latin invocātiō.

Pronunciation

  • IPA(key): /in.vɔˈka.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: in‧wo‧ka‧cja

Noun

inwokacja f (related adjective inwokacyjny)

  1. (rhetoric) invocation (extended apostrophe; a direct reference to God, another supernatural being, a prophet, or a saint in a literary work or liturgical text)

Declension

Declension of inwokacja
singular plural
nominative inwokacja inwokacje
genitive inwokacji inwokacji/inwokacyj (archaic)
dative inwokacji inwokacjom
accusative inwokację inwokacje
instrumental inwokacją inwokacjami
locative inwokacji inwokacjach
vocative inwokacjo inwokacje

Further reading

  • inwokacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • inwokacja in Polish dictionaries at PWN
  • inwokacja in PWN's encyclopedia
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.