inwunung
Old English
Etymology
From in- + wunung (“residence, home, dwelling”)
Pronunciation
- IPA(key): /inˈwu.nunɡ/, [inˈwu.nuŋɡ]
Noun
inwunung f
Declension
Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | inwunung | inwununga, inwununge |
| accusative | inwununge | inwununga, inwununge |
| genitive | inwununge | inwununga |
| dative | inwununge | inwunungum |