iocaturus
Latin
Etymology
Future active participle of iocor.
Participle
iocātūrus (feminine iocātūra, neuter iocātūrum); first/second-declension participle
- about to joke
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iocātūrus | iocātūra | iocātūrum | iocātūrī | iocātūrae | iocātūra | |
| genitive | iocātūrī | iocātūrae | iocātūrī | iocātūrōrum | iocātūrārum | iocātūrōrum | |
| dative | iocātūrō | iocātūrae | iocātūrō | iocātūrīs | |||
| accusative | iocātūrum | iocātūram | iocātūrum | iocātūrōs | iocātūrās | iocātūra | |
| ablative | iocātūrō | iocātūrā | iocātūrō | iocātūrīs | |||
| vocative | iocātūre | iocātūra | iocātūrum | iocātūrī | iocātūrae | iocātūra | |