ioculor
Latin
Etymology
From ioculus (diminutive of iocus) + -or.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈjɔ.kʊ.ɫɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈjɔː.ku.lor]
Verb
ioculor (present infinitive ioculārī, perfect active ioculātus sum); first conjugation, deponent
- alternative form of iocor
Conjugation
Conjugation of ioculor (first conjugation, deponent)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | ioculor | ioculāris, ioculāre |
ioculātur | ioculāmur | ioculāminī | ioculantur | ||||||
| imperfect | ioculābar | ioculābāris, ioculābāre |
ioculābātur | ioculābāmur | ioculābāminī | ioculābantur | |||||||
| future | ioculābor | ioculāberis, ioculābere |
ioculābitur | ioculābimur | ioculābiminī | ioculābuntur | |||||||
| perfect | ioculātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | ioculātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | ioculātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | ioculer | ioculēris, ioculēre |
ioculētur | ioculēmur | ioculēminī | ioculentur | ||||||
| imperfect | ioculārer | ioculārēris, ioculārēre |
ioculārētur | ioculārēmur | ioculārēminī | ioculārentur | |||||||
| perfect | ioculātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | ioculātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | ioculāre | — | — | ioculāminī | — | ||||||
| future | — | ioculātor | ioculātor | — | — | ioculantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | ioculārī | — | ioculāns | — | |||||||||
| future | ioculātūrum esse | — | ioculātūrus | ioculandus | |||||||||
| perfect | ioculātum esse | — | ioculātus | — | |||||||||
| future perfect | ioculātum fore | — | — | — | |||||||||
| perfect potential | ioculātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| ioculandī | ioculandō | ioculandum | ioculandō | ioculātum | ioculātū | ||||||||
Descendants
- Italian: giocolare
References
- “ioculor”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers