irányított
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiraːɲiːtotː]
- Hyphenation: irá‧nyí‧tott
Verb
irányított
- third-person singular indicative past indefinite of irányít
Participle
irányított
- past participle of irányít
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | irányított | irányítottak |
| accusative | irányítottat | irányítottakat |
| dative | irányítottnak | irányítottaknak |
| instrumental | irányítottal | irányítottakkal |
| causal-final | irányítottért | irányítottakért |
| translative | irányítottá | irányítottakká |
| terminative | irányítottig | irányítottakig |
| essive-formal | irányítottként | irányítottakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | irányítottban | irányítottakban |
| superessive | irányítotton | irányítottakon |
| adessive | irányítottnál | irányítottaknál |
| illative | irányítottba | irányítottakba |
| sublative | irányítottra | irányítottakra |
| allative | irányítotthoz | irányítottakhoz |
| elative | irányítottból | irányítottakból |
| delative | irányítottról | irányítottakról |
| ablative | irányítottól | irányítottaktól |
| non-attributive possessive – singular |
irányítotté | irányítottaké |
| non-attributive possessive – plural |
irányítottéi | irányítottakéi |