irbelgan
Old Dutch
Etymology
Verb
irbelgan
Inflection
Conjugation of irbelgan (strong class 3)
| infinitive | irbelgan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | irbelgo, irbelgon | irbalg |
| 2nd person singular | irbilgis | irbulgi |
| 3rd person singular | irbilgit | irbalg |
| 1st person plural | irbelgun | irbulgon |
| 2nd person plural | irbelgit | irbulgot |
| 3rd person plural | irbelgunt | irbulgon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | irbelge | irbulgi |
| 2nd person singular | irbelgis | irbulgi |
| 3rd person singular | irbelge | irbulgi |
| 1st person plural | irbelgin | irbulgin |
| 2nd person plural | irbelgit | irbulgit |
| 3rd person plural | irbelgin | irbulgin |
| imperative | present | |
| singular | irbelg, irbilg | |
| plural | irbelget | |
| participle | present | past |
| irbelgandi | irbolgan | |
Further reading
- “irbelgan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012