irié

See also: irie

Old French

Etymology

Latin īrātus, from īra (anger, ire)

Adjective

irié m (oblique and nominative feminine singular iriee)

  1. enraged; furious; livid

Declension

Case masculine feminine neuter
singular subject iriés iriee irié
oblique irié iriee irié
plural subject irié iriees irié
oblique iriés iriees irié