Romanian
Etymology
Borrowed from French iritis.
Noun
irită f (plural irite)
- iritis
Declension
Declension of irită
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
irită
|
irita
|
irite
|
iritele
|
| genitive-dative
|
irite
|
iritei
|
irite
|
iritelor
|
| vocative
|
irită, irito
|
iritelor
|