irrigatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of irrigō
Participle
irrigātus (feminine irrigāta, neuter irrigātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | irrigātus | irrigāta | irrigātum | irrigātī | irrigātae | irrigāta | |
| genitive | irrigātī | irrigātae | irrigātī | irrigātōrum | irrigātārum | irrigātōrum | |
| dative | irrigātō | irrigātae | irrigātō | irrigātīs | |||
| accusative | irrigātum | irrigātam | irrigātum | irrigātōs | irrigātās | irrigāta | |
| ablative | irrigātō | irrigātā | irrigātō | irrigātīs | |||
| vocative | irrigāte | irrigāta | irrigātum | irrigātī | irrigātae | irrigāta | |