irrumandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of irrumō
Participle
irrumandus (feminine irrumanda, neuter irrumandum); first/second-declension participle
- which is to be irrumated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | irrumandus | irrumanda | irrumandum | irrumandī | irrumandae | irrumanda | |
| genitive | irrumandī | irrumandae | irrumandī | irrumandōrum | irrumandārum | irrumandōrum | |
| dative | irrumandō | irrumandae | irrumandō | irrumandīs | |||
| accusative | irrumandum | irrumandam | irrumandum | irrumandōs | irrumandās | irrumanda | |
| ablative | irrumandō | irrumandā | irrumandō | irrumandīs | |||
| vocative | irrumande | irrumanda | irrumandum | irrumandī | irrumandae | irrumanda | |