irskellan
Old Dutch
Etymology
Verb
irskellan
Inflection
Conjugation of irskellan (strong class 3)
| infinitive | irskellan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | irskello, irskellon | irscal |
| 2nd person singular | irskillis | irsculli |
| 3rd person singular | irskillit | irscal |
| 1st person plural | irskellun | irscullon |
| 2nd person plural | irskellit | irscullot |
| 3rd person plural | irskellunt | irscullon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | irskelle | irsculli |
| 2nd person singular | irskellis | irsculli |
| 3rd person singular | irskelle | irsculli |
| 1st person plural | irskellin | irscullin |
| 2nd person plural | irskellit | irscullit |
| 3rd person plural | irskellin | irscullin |
| imperative | present | |
| singular | irskel, irskil | |
| plural | irskellet | |
| participle | present | past |
| irskellandi | irscollan | |
Further reading
- “irskellan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012