Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish ارتباط (irtibât, “a being or becoming attached to, connected with a person or a thing, attachment, connexion”),[1] from Arabic اِرْتِبَاط (irtibāṭ), verbal noun of اِرْتَبَطَ (irtabaṭa, “to be connected, associated with”).[2]
Pronunciation
- IPA(key): /iɾ.tiˈbat/, (definite accusative) /iɾ.tiˈbaːtɯ/
- Hyphenation: ir‧ti‧bat
Noun
irtibat (definite accusative irtibatı, plural irtibatlar)
- The act of connecting, connection.
- Synonyms: bağlantı, ilişki
Declension
Declension of irtibat
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
irtibat
|
irtibatlar
|
| definite accusative
|
irtibatı
|
irtibatları
|
| dative
|
irtibata
|
irtibatlara
|
| locative
|
irtibatta
|
irtibatlarda
|
| ablative
|
irtibattan
|
irtibatlardan
|
| genitive
|
irtibatın
|
irtibatların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
irtibatım
|
irtibatlarım
|
| 2nd singular
|
irtibatın
|
irtibatların
|
| 3rd singular
|
irtibatı
|
irtibatları
|
| 1st plural
|
irtibatımız
|
irtibatlarımız
|
| 2nd plural
|
irtibatınız
|
irtibatlarınız
|
| 3rd plural
|
irtibatları
|
irtibatları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
irtibatımı
|
irtibatlarımı
|
| 2nd singular
|
irtibatını
|
irtibatlarını
|
| 3rd singular
|
irtibatını
|
irtibatlarını
|
| 1st plural
|
irtibatımızı
|
irtibatlarımızı
|
| 2nd plural
|
irtibatınızı
|
irtibatlarınızı
|
| 3rd plural
|
irtibatlarını
|
irtibatlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
irtibatıma
|
irtibatlarıma
|
| 2nd singular
|
irtibatına
|
irtibatlarına
|
| 3rd singular
|
irtibatına
|
irtibatlarına
|
| 1st plural
|
irtibatımıza
|
irtibatlarımıza
|
| 2nd plural
|
irtibatınıza
|
irtibatlarınıza
|
| 3rd plural
|
irtibatlarına
|
irtibatlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
irtibatımda
|
irtibatlarımda
|
| 2nd singular
|
irtibatında
|
irtibatlarında
|
| 3rd singular
|
irtibatında
|
irtibatlarında
|
| 1st plural
|
irtibatımızda
|
irtibatlarımızda
|
| 2nd plural
|
irtibatınızda
|
irtibatlarınızda
|
| 3rd plural
|
irtibatlarında
|
irtibatlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
irtibatımdan
|
irtibatlarımdan
|
| 2nd singular
|
irtibatından
|
irtibatlarından
|
| 3rd singular
|
irtibatından
|
irtibatlarından
|
| 1st plural
|
irtibatımızdan
|
irtibatlarımızdan
|
| 2nd plural
|
irtibatınızdan
|
irtibatlarınızdan
|
| 3rd plural
|
irtibatlarından
|
irtibatlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
irtibatımın
|
irtibatlarımın
|
| 2nd singular
|
irtibatının
|
irtibatlarının
|
| 3rd singular
|
irtibatının
|
irtibatlarının
|
| 1st plural
|
irtibatımızın
|
irtibatlarımızın
|
| 2nd plural
|
irtibatınızın
|
irtibatlarınızın
|
| 3rd plural
|
irtibatlarının
|
irtibatlarının
|
|
Derived terms
References
Further reading