irtotta
Hungarian
Etymology
From the verb
irt
(
“
to exterminate
”
)
+
-otta
(
personal suffix
)
.
Pronunciation
IPA
(key)
:
[ˈirtotːɒ]
Hyphenation:
ir‧tot‧ta
Verb
irtotta
third-person singular indicative past definite of
irt