irtottalak
Hungarian
Etymology
From the verb
irt
(
“
to exterminate
”
)
+
-ottalak
(
personal suffix
)
.
Pronunciation
IPA
(key)
:
[ˈirtotːɒlɒk]
Hyphenation:
ir‧tot‧ta‧lak
Verb
irtottalak
first-person singular indicative past second-person-object form of
irt