irveen
Finnish
Etymology
Illative singular of irvi-; see irvessä.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈirʋeːn/, [ˈirʋe̞ːn]
- Rhymes: -irʋeːn
- Syllabification(key): ir‧veen
- Hyphenation(key): ir‧veen
Adverb
irveen
Inflection
| →○ | illative | irveen |
|---|---|---|
| ○ | inessive | irvessä |
| ○→ | elative | – |
Further reading
- “irveen”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2 July 2023