irveen

Finnish

Etymology

Illative singular of irvi-; see irvessä.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈirʋeːn/, [ˈirʋe̞ːn]
  • Rhymes: -irʋeːn
  • Syllabification(key): ir‧veen
  • Hyphenation(key): ir‧veen

Adverb

irveen

  1. into a grin or grimace

Inflection

→○ illative irveen
inessive irvessä
○→ elative

Further reading

Anagrams