Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اسقوربوت (iskorbüt, “scurvy”), itself from French scorbut (“scurvy”).
Noun
iskorbüt (definite accusative iskorbütü, plural iskorbütler)
- scurvy, a disease caused by insufficient intake of vitamin C, leading to spongy gums and loosening of the teeth
Declension
Declension of iskorbüt
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
iskorbüt
|
iskorbütler
|
| definite accusative
|
iskorbütü
|
iskorbütleri
|
| dative
|
iskorbüte
|
iskorbütlere
|
| locative
|
iskorbütte
|
iskorbütlerde
|
| ablative
|
iskorbütten
|
iskorbütlerden
|
| genitive
|
iskorbütün
|
iskorbütlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
iskorbütüm
|
iskorbütlerim
|
| 2nd singular
|
iskorbütün
|
iskorbütlerin
|
| 3rd singular
|
iskorbütü
|
iskorbütleri
|
| 1st plural
|
iskorbütümüz
|
iskorbütlerimiz
|
| 2nd plural
|
iskorbütünüz
|
iskorbütleriniz
|
| 3rd plural
|
iskorbütleri
|
iskorbütleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
iskorbütümü
|
iskorbütlerimi
|
| 2nd singular
|
iskorbütünü
|
iskorbütlerini
|
| 3rd singular
|
iskorbütünü
|
iskorbütlerini
|
| 1st plural
|
iskorbütümüzü
|
iskorbütlerimizi
|
| 2nd plural
|
iskorbütünüzü
|
iskorbütlerinizi
|
| 3rd plural
|
iskorbütlerini
|
iskorbütlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
iskorbütüme
|
iskorbütlerime
|
| 2nd singular
|
iskorbütüne
|
iskorbütlerine
|
| 3rd singular
|
iskorbütüne
|
iskorbütlerine
|
| 1st plural
|
iskorbütümüze
|
iskorbütlerimize
|
| 2nd plural
|
iskorbütünüze
|
iskorbütlerinize
|
| 3rd plural
|
iskorbütlerine
|
iskorbütlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
iskorbütümde
|
iskorbütlerimde
|
| 2nd singular
|
iskorbütünde
|
iskorbütlerinde
|
| 3rd singular
|
iskorbütünde
|
iskorbütlerinde
|
| 1st plural
|
iskorbütümüzde
|
iskorbütlerimizde
|
| 2nd plural
|
iskorbütünüzde
|
iskorbütlerinizde
|
| 3rd plural
|
iskorbütlerinde
|
iskorbütlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
iskorbütümden
|
iskorbütlerimden
|
| 2nd singular
|
iskorbütünden
|
iskorbütlerinden
|
| 3rd singular
|
iskorbütünden
|
iskorbütlerinden
|
| 1st plural
|
iskorbütümüzden
|
iskorbütlerimizden
|
| 2nd plural
|
iskorbütünüzden
|
iskorbütlerinizden
|
| 3rd plural
|
iskorbütlerinden
|
iskorbütlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
iskorbütümün
|
iskorbütlerimin
|
| 2nd singular
|
iskorbütünün
|
iskorbütlerinin
|
| 3rd singular
|
iskorbütünün
|
iskorbütlerinin
|
| 1st plural
|
iskorbütümüzün
|
iskorbütlerimizin
|
| 2nd plural
|
iskorbütünüzün
|
iskorbütlerinizin
|
| 3rd plural
|
iskorbütlerinin
|
iskorbütlerinin
|
|
Further reading