Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish استعاره (istiʿāre),[1] from Arabic اِسْتِعَارَة (istiʕāra).[2]
Pronunciation
- IPA(key): /is.ti.aːˈɾe/
- Hyphenation: is‧ti‧a‧re
Noun
istiare (definite accusative istiareyi, plural istiareler)
- An act of borrowing, taking something as a loan.
- Synonyms: ödünç alma, ödünçleme
- (literature, dated) Using a word or a phrase instead of something else in comparison or similitude; a metaphor.
- Synonyms: eğretileme, metafor
Declension
Declension of istiare
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
istiare
|
istiareler
|
| definite accusative
|
istiareyi
|
istiareleri
|
| dative
|
istiareye
|
istiarelere
|
| locative
|
istiarede
|
istiarelerde
|
| ablative
|
istiareden
|
istiarelerden
|
| genitive
|
istiarenin
|
istiarelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istiarem
|
istiarelerim
|
| 2nd singular
|
istiaren
|
istiarelerin
|
| 3rd singular
|
istiaresi
|
istiareleri
|
| 1st plural
|
istiaremiz
|
istiarelerimiz
|
| 2nd plural
|
istiareniz
|
istiareleriniz
|
| 3rd plural
|
istiareleri
|
istiareleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istiaremi
|
istiarelerimi
|
| 2nd singular
|
istiareni
|
istiarelerini
|
| 3rd singular
|
istiaresini
|
istiarelerini
|
| 1st plural
|
istiaremizi
|
istiarelerimizi
|
| 2nd plural
|
istiarenizi
|
istiarelerinizi
|
| 3rd plural
|
istiarelerini
|
istiarelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istiareme
|
istiarelerime
|
| 2nd singular
|
istiarene
|
istiarelerine
|
| 3rd singular
|
istiaresine
|
istiarelerine
|
| 1st plural
|
istiaremize
|
istiarelerimize
|
| 2nd plural
|
istiarenize
|
istiarelerinize
|
| 3rd plural
|
istiarelerine
|
istiarelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istiaremde
|
istiarelerimde
|
| 2nd singular
|
istiarende
|
istiarelerinde
|
| 3rd singular
|
istiaresinde
|
istiarelerinde
|
| 1st plural
|
istiaremizde
|
istiarelerimizde
|
| 2nd plural
|
istiarenizde
|
istiarelerinizde
|
| 3rd plural
|
istiarelerinde
|
istiarelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istiaremden
|
istiarelerimden
|
| 2nd singular
|
istiarenden
|
istiarelerinden
|
| 3rd singular
|
istiaresinden
|
istiarelerinden
|
| 1st plural
|
istiaremizden
|
istiarelerimizden
|
| 2nd plural
|
istiarenizden
|
istiarelerinizden
|
| 3rd plural
|
istiarelerinden
|
istiarelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istiaremin
|
istiarelerimin
|
| 2nd singular
|
istiarenin
|
istiarelerinin
|
| 3rd singular
|
istiaresinin
|
istiarelerinin
|
| 1st plural
|
istiaremizin
|
istiarelerimizin
|
| 2nd plural
|
istiarenizin
|
istiarelerinizin
|
| 3rd plural
|
istiarelerinin
|
istiarelerinin
|
|
Derived terms
References
Further reading