istinatgâh
Turkish
Alternative forms
- istinadgâh
Etymology
From Ottoman Turkish استنادكاه (istinadgâh). By surface analysis, istinat (“reliance”) + -gâh (place noun-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): /is.ti.natˈɟah/, (definite accusative) /is.ti.nat.ɟaːˈhɯ/
- Hyphenation: is‧ti‧nat‧gâh
Noun
istinatgâh (definite accusative istinatgâhı, plural istinatgâhlar) (archaic)
- support, foundation, base
- Synonym: dayanak
- a person one can trust or rely on; a place one can take refuge in
- 1938 November 11, Abidin Daver, “Asker Atatürk [Ataturk the soldier]”, in Cumhuriyet, page 2:
- O, bir taraftan yeni bir devlet kurarken diğer tarftan da her müstakil devletin ilk ve yegâne istinadgâhı olan orduyu kuruyordu.
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | istinatgâh | istinatgâhlar |
| definite accusative | istinatgâhı | istinatgâhları |
| dative | istinatgâha | istinatgâhlara |
| locative | istinatgâhta | istinatgâhlarda |
| ablative | istinatgâhtan | istinatgâhlardan |
| genitive | istinatgâhın | istinatgâhların |
References
- Çağbayır, Yaşar (2007) “istinatgâh”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 2, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2240
- Kélékian, Diran (1911) “استنادكاه”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 85