iteratio
Latin
Etymology
From iterō (“repeat, do again”) + -tiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪ.tɛˈraː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [i.t̪eˈrat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
iterātiō f (genitive iterātiōnis); third declension
- a repetition, iteration
- (law) a manumission granted to a freedman by which he received Roman citizenship.
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | iterātiō | iterātiōnēs |
| genitive | iterātiōnis | iterātiōnum |
| dative | iterātiōnī | iterātiōnibus |
| accusative | iterātiōnem | iterātiōnēs |
| ablative | iterātiōne | iterātiōnibus |
| vocative | iterātiō | iterātiōnēs |
Related terms
Descendants
References
- “iteratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- iteratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- iteratio in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016