itineror
Latin
Etymology
iter, itiner- + -ō
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪˈtɪ.nɛ.rɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iˈt̪iː.ne.ror]
Verb
itineror (present infinitive itinerārī, perfect active itinerātus sum); first conjugation, deponent
- (Late Latin) to travel, to fare
Conjugation
Conjugation of itineror (first conjugation, deponent)
indicative | singular | plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | itineror | itinerāris, itinerāre |
itinerātur | itinerāmur | itinerāminī | itinerantur | ||||||
imperfect | itinerābar | itinerābāris, itinerābāre |
itinerābātur | itinerābāmur | itinerābāminī | itinerābantur | |||||||
future | itinerābor | itinerāberis, itinerābere |
itinerābitur | itinerābimur | itinerābiminī | itinerābuntur | |||||||
perfect | itinerātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
pluperfect | itinerātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
future perfect | itinerātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
subjunctive | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | itinerer | itinerēris, itinerēre |
itinerētur | itinerēmur | itinerēminī | itinerentur | ||||||
imperfect | itinerārer | itinerārēris, itinerārēre |
itinerārētur | itinerārēmur | itinerārēminī | itinerārentur | |||||||
perfect | itinerātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
pluperfect | itinerātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
imperative | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | — | itinerāre | — | — | itinerāminī | — | ||||||
future | — | itinerātor | itinerātor | — | — | itinerantor | |||||||
non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
active | passive | active | passive | ||||||||||
present | itinerārī | — | itinerāns | — | |||||||||
future | itinerātūrum esse | — | itinerātūrus | itinerandus | |||||||||
perfect | itinerātum esse | — | itinerātus | — | |||||||||
future perfect | itinerātum fore | — | — | — | |||||||||
perfect potential | itinerātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
itinerandī | itinerandō | itinerandum | itinerandō | itinerātum | itinerātū |
Derived terms
- itinerātiō
Descendants
References
- “itineror”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- itineror in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- itineror in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung