iubatus
Latin
Etymology
From iuba (“mane; crest”) + -ātus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [jʊˈbaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [juˈbaː.t̪us]
Adjective
iubātus (feminine iubāta, neuter iubātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iubātus | iubāta | iubātum | iubātī | iubātae | iubāta | |
| genitive | iubātī | iubātae | iubātī | iubātōrum | iubātārum | iubātōrum | |
| dative | iubātō | iubātae | iubātō | iubātīs | |||
| accusative | iubātum | iubātam | iubātum | iubātōs | iubātās | iubāta | |
| ablative | iubātō | iubātā | iubātō | iubātīs | |||
| vocative | iubāte | iubāta | iubātum | iubātī | iubātae | iubāta | |
Related terms
Descendants
- Italian: giubbato
- Translingual: Acinonyx jubatus, Rhynochetos jubatus