iudicandus
Latin
Etymology
Future passive participle of iūdicō.
Participle
iūdicandus (feminine iūdicanda, neuter iūdicandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iūdicandus | iūdicanda | iūdicandum | iūdicandī | iūdicandae | iūdicanda | |
| genitive | iūdicandī | iūdicandae | iūdicandī | iūdicandōrum | iūdicandārum | iūdicandōrum | |
| dative | iūdicandō | iūdicandae | iūdicandō | iūdicandīs | |||
| accusative | iūdicandum | iūdicandam | iūdicandum | iūdicandōs | iūdicandās | iūdicanda | |
| ablative | iūdicandō | iūdicandā | iūdicandō | iūdicandīs | |||
| vocative | iūdicande | iūdicanda | iūdicandum | iūdicandī | iūdicandae | iūdicanda | |