iuncturus
Latin
Etymology
Future active participle of iungō (“join”).
Participle
iūnctūrus (feminine iūnctūra, neuter iūnctūrum); first/second-declension participle
- about to join
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iūnctūrus | iūnctūra | iūnctūrum | iūnctūrī | iūnctūrae | iūnctūra | |
| genitive | iūnctūrī | iūnctūrae | iūnctūrī | iūnctūrōrum | iūnctūrārum | iūnctūrōrum | |
| dative | iūnctūrō | iūnctūrae | iūnctūrō | iūnctūrīs | |||
| accusative | iūnctūrum | iūnctūram | iūnctūrum | iūnctūrōs | iūnctūrās | iūnctūra | |
| ablative | iūnctūrō | iūnctūrā | iūnctūrō | iūnctūrīs | |||
| vocative | iūnctūre | iūnctūra | iūnctūrum | iūnctūrī | iūnctūrae | iūnctūra | |