iuncturus

Latin

Etymology

Future active participle of iungō (join).

Participle

iūnctūrus (feminine iūnctūra, neuter iūnctūrum); first/second-declension participle

  1. about to join

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative iūnctūrus iūnctūra iūnctūrum iūnctūrī iūnctūrae iūnctūra
genitive iūnctūrī iūnctūrae iūnctūrī iūnctūrōrum iūnctūrārum iūnctūrōrum
dative iūnctūrō iūnctūrae iūnctūrō iūnctūrīs
accusative iūnctūrum iūnctūram iūnctūrum iūnctūrōs iūnctūrās iūnctūra
ablative iūnctūrō iūnctūrā iūnctūrō iūnctūrīs
vocative iūnctūre iūnctūra iūnctūrum iūnctūrī iūnctūrae iūnctūra

Derived terms