iussio
Latin
Alternative forms
Etymology
From iubeō (“to order, bid, tell, command [someone to do something]”) + -tiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈjʊs.si.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈjus.si.o]
Noun
iussiō f (genitive iussiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | iussiō | iussiōnēs |
| genitive | iussiōnis | iussiōnum |
| dative | iussiōnī | iussiōnibus |
| accusative | iussiōnem | iussiōnēs |
| ablative | iussiōne | iussiōnibus |
| vocative | iussiō | iussiōnēs |
Synonyms
- (an order, a command): ēdictum
References
- “jussĭo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "iussio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)