izmaik
Hungarian
Etymology
izom + -aik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈizmɒjik]
- Hyphenation: iz‧ma‧ik
Noun
izmaik
- third-person plural multiple-possession possessive of izom
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | izmaik |
| accusative | — | izmaikat |
| dative | — | izmaiknak |
| instrumental | — | izmaikkal |
| causal-final | — | izmaikért |
| translative | — | izmaikká |
| terminative | — | izmaikig |
| essive-formal | — | izmaikként |
| essive-modal | — | izmaikul |
| inessive | — | izmaikban |
| superessive | — | izmaikon |
| adessive | — | izmaiknál |
| illative | — | izmaikba |
| sublative | — | izmaikra |
| allative | — | izmaikhoz |
| elative | — | izmaikból |
| delative | — | izmaikról |
| ablative | — | izmaiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | izmaiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | izmaikéi |