iztulkojis

Latvian

Participle

iztulkojis (definite iztulkojušais)

  1. having interpreted, having translated; indefinite past active participle of iztulkot

Declension

Indefinite declension (nenoteiktā galotne) of iztulkojis
masculine (vīriešu dzimte) feminine (sieviešu dzimte)
singular plural singular plural
nominative iztulkojis iztulkojuši iztulkojusi iztulkojušas
genitive iztulkojuša iztulkojušu iztulkojušas iztulkojušu
dative iztulkojušam iztulkojušiem iztulkojušai iztulkojušām
accusative iztulkojušu iztulkojušus iztulkojušu iztulkojušas
instrumental iztulkojušu iztulkojušiem iztulkojušu iztulkojušām
locative iztulkojušā iztulkojušos iztulkojušā iztulkojušās
vocative