jálkur
Icelandic
Etymology
Inherited from Old Norse jalkr (“gelding; castrated horse”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈjaul̥kʏr̥/
Noun
jálkur m (genitive singular jálks, nominative plural jálkar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | jálkur | jálkurinn | jálkar | jálkarnir |
| accusative | jálk | jálkinn | jálka | jálkana |
| dative | jálki | jálknum, jálkinum | jálkum | jálkunum |
| genitive | jálks | jálksins | jálka | jálkanna |
Further reading
- “jálkur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)