język roboczy

Polish

Etymology

Literally, “working language”.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈjɛw̃.zɘk rɔˈbɔ.t͡ʂɘ/, /ˈjɛn.zɘk rɔˈbɔ.t͡ʂɘ/
  • Syllabification: ję‧zyk ro‧bo‧czy

Noun

język roboczy m inan

  1. working language (language that is given a unique legal status in an international organisation or other supranational body as its primary means of communication)

Declension

Declension of język roboczy
singular plural
nominative język roboczy języki robocze
genitive języka roboczego języków roboczych
dative językowi roboczemu językom roboczym
accusative język roboczy języki robocze
instrumental językiem roboczym językami roboczymi
locative języku roboczym językach roboczych
vocative języku roboczy języki robocze

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.