jałownik

Polish

Etymology

From jałowy +‎ -nik. First attested in 1751–1775.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /jaˈwɔv.ɲik/
  • Rhymes: -ɔvɲik
  • Syllabification: ja‧łow‧nik

Noun

jałownik m animal

  1. synonym of jałowizna (“heifer without offspring”)

Declension

Declension of jałownik
singular plural
nominative jałownik jałowniki
genitive jałownika jałowników
dative jałownikowi jałownikom
accusative jałownika jałowniki
instrumental jałownikiem jałownikami
locative jałowniku jałownikach
vocative jałowniku jałowniki

References

  1. ^ Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego (in Polish), volumes 2. Z lat 1751-1775, 1751-1775, published 1959, page 185:
    To jest krownia, do której drzwi pojedyncze przez zielaza, kołkiem zatykane. W niej jest żłobów 2 i drabin 2. Chlewy 3 na jałownik także z drzwiami pojedyńczemi, przy jednych tylko jest wrzecządz z skublami 2. Dach na tej oborze częścią dranicami, częścią snopkami, o jednym kafernie, bez drzwiczek, pokryty, ale zły.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.