jaźwiec

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *jazvьcь. Largely displaced by borsuk.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈja.ʑvjɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aʑvjɛt͡s
  • Syllabification: ja‧źwiec

Noun

jaźwiec m animal

  1. (somewhat dated) badger
    Synonym: borsuk

Declension

Declension of jaźwiec
singular plural
nominative jaźwiec jaźwce
genitive jaźwca jaźwców
dative jaźwcowi jaźwcom
accusative jaźwca jaźwce
instrumental jaźwcem jaźwcami
locative jaźwcu jaźwcach
vocative jaźwcu jaźwce

Further reading

  • jaźwiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • jaźwiec in Polish dictionaries at PWN
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “jaźẃec”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 110
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.