jactanticulus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [jak.tanˈtɪ.kʊ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [jak.t̪an̪ˈt̪iː.ku.lus]
Adjective
jactanticulus (feminine jactanticula, neuter jactanticulum); first/second-declension adjective
- alternative form of iactanticulus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | jactanticulus | jactanticula | jactanticulum | jactanticulī | jactanticulae | jactanticula | |
| genitive | jactanticulī | jactanticulae | jactanticulī | jactanticulōrum | jactanticulārum | jactanticulōrum | |
| dative | jactanticulō | jactanticulae | jactanticulō | jactanticulīs | |||
| accusative | jactanticulum | jactanticulam | jactanticulum | jactanticulōs | jactanticulās | jactanticula | |
| ablative | jactanticulō | jactanticulā | jactanticulō | jactanticulīs | |||
| vocative | jactanticule | jactanticula | jactanticulum | jactanticulī | jactanticulae | jactanticula | |
References
- “jactanticulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- jactanticulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.