jactitaturus
Latin
Etymology
Future active participle of jactitō.
Participle
jactitātūrus (feminine jactitātūra, neuter jactitātūrum); first/second-declension participle
- alternative form of iactitāturus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | jactitātūrus | jactitātūra | jactitātūrum | jactitātūrī | jactitātūrae | jactitātūra | |
| genitive | jactitātūrī | jactitātūrae | jactitātūrī | jactitātūrōrum | jactitātūrārum | jactitātūrōrum | |
| dative | jactitātūrō | jactitātūrae | jactitātūrō | jactitātūrīs | |||
| accusative | jactitātūrum | jactitātūram | jactitātūrum | jactitātūrōs | jactitātūrās | jactitātūra | |
| ablative | jactitātūrō | jactitātūrā | jactitātūrō | jactitātūrīs | |||
| vocative | jactitātūre | jactitātūra | jactitātūrum | jactitātūrī | jactitātūrae | jactitātūra | |