janc

See also: Janč

Romanian

Etymology

Borrowed from Polish zankiel.

Noun

janc n (plural jancuri)

  1. connection, bond, link, conjunction

Declension

Declension of janc
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative janc jancul jancuri jancurile
genitive-dative janc jancului jancuri jancurilor
vocative jancule jancurilor

References

  • janc in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN