januárjaim
Hungarian
Etymology
január + -jaim (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈjɒnuaːrjɒjim]
- Hyphenation: ja‧nu‧ár‧ja‧im
Noun
januárjaim
- first-person singular multiple-possession possessive of január
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | januárjaim |
| accusative | — | januárjaimat |
| dative | — | januárjaimnak |
| instrumental | — | januárjaimmal |
| causal-final | — | januárjaimért |
| translative | — | januárjaimmá |
| terminative | — | januárjaimig |
| essive-formal | — | januárjaimként |
| essive-modal | — | januárjaimul |
| inessive | — | januárjaimban |
| superessive | — | januárjaimon |
| adessive | — | januárjaimnál |
| illative | — | januárjaimba |
| sublative | — | januárjaimra |
| allative | — | januárjaimhoz |
| elative | — | januárjaimból |
| delative | — | januárjaimról |
| ablative | — | januárjaimtól |
| non-attributive possessive – singular |
— | januárjaimé |
| non-attributive possessive – plural |
— | januárjaiméi |