januárjuk
Hungarian
Etymology
január + -juk (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈjɒnuaːrjuk]
- Hyphenation: ja‧nu‧ár‧juk
Noun
januárjuk
- third-person plural single-possession possessive of január
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | januárjuk | — |
| accusative | januárjukat | — |
| dative | januárjuknak | — |
| instrumental | januárjukkal | — |
| causal-final | januárjukért | — |
| translative | januárjukká | — |
| terminative | januárjukig | — |
| essive-formal | januárjukként | — |
| essive-modal | januárjukul | — |
| inessive | januárjukban | — |
| superessive | januárjukon | — |
| adessive | januárjuknál | — |
| illative | januárjukba | — |
| sublative | januárjukra | — |
| allative | januárjukhoz | — |
| elative | januárjukból | — |
| delative | januárjukról | — |
| ablative | januárjuktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
januárjuké | — |
| non-attributive possessive – plural |
januárjukéi | — |