jarz
Old Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *jarь.
Pronunciation
Noun
jarz f
- (attested in Masovia) spring, springtime
- Synonym: wiosna
- 1950 [1495], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 1666, Warsaw:
- Jakom ya nye saoral roley any zasyal na zymą y na yarz owsem iy zythem
- [Jakom ja nie zaorał rolej ani zasiał na zimę i na jarz owsem i żytem]
- (agriculture, attested in Masovia) spring sowing
- 1920 [1424], Marceli Handelsman, Antoni Rybarski, Kazimierz Tymieniecki, editors, Najdawniejsze księgi sądowe mazowieckie, volume II, number 311, Zakroczym:
- Iako ya tho wem, esze Boguslaw oth Iacussza o thø krziwdø wstal, esze yemu roley na iarsz y na vgor ne vimerzil
- [Iako ja to wiem, eże Bogusław ot Jakusza o tę krziwdę wstał, eże jemu rolej na jarz i na ugor nie wymierzył]
Related terms
noun
adjective
References
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “jarz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈjaʂ/
- Rhymes: -aʂ
- Syllabification: jarz
Verb
jarz
- second-person singular imperative of jarzyć