jellege
Hungarian
Etymology
jelleg + -e (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈjɛlːɛɡɛ]
- Hyphenation: jel‧le‧ge
Noun
jellege
- third-person singular single-possession possessive of jelleg
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | jellege | — |
| accusative | jellegét | — |
| dative | jellegének | — |
| instrumental | jellegével | — |
| causal-final | jellegéért | — |
| translative | jellegévé | — |
| terminative | jellegéig | — |
| essive-formal | jellegeként | — |
| essive-modal | jellegéül | — |
| inessive | jellegében | — |
| superessive | jellegén | — |
| adessive | jellegénél | — |
| illative | jellegébe | — |
| sublative | jellegére | — |
| allative | jellegéhez | — |
| elative | jellegéből | — |
| delative | jellegéről | — |
| ablative | jellegétől | — |
| non-attributive possessive – singular |
jellegéé | — |
| non-attributive possessive – plural |
jellegééi | — |