joben
Romanian
Etymology
Borrowed from French Jobin. Named after a French hatmaker in mid-19th century Bucharest.
Noun
joben n (plural jobene)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | joben | jobenul | jobene | jobenele | |
| genitive-dative | joben | jobenului | jobene | jobenelor | |
| vocative | jobenule | jobenelor | |||