jogorvoslat
Hungarian
Etymology
jog + orvoslat
Pronunciation
- IPA(key): [ˈjoɡorvoʃlɒt]
- Hyphenation: jog‧or‧vos‧lat
Noun
jogorvoslat (plural jogorvoslatok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | jogorvoslat | jogorvoslatok |
| accusative | jogorvoslatot | jogorvoslatokat |
| dative | jogorvoslatnak | jogorvoslatoknak |
| instrumental | jogorvoslattal | jogorvoslatokkal |
| causal-final | jogorvoslatért | jogorvoslatokért |
| translative | jogorvoslattá | jogorvoslatokká |
| terminative | jogorvoslatig | jogorvoslatokig |
| essive-formal | jogorvoslatként | jogorvoslatokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | jogorvoslatban | jogorvoslatokban |
| superessive | jogorvoslaton | jogorvoslatokon |
| adessive | jogorvoslatnál | jogorvoslatoknál |
| illative | jogorvoslatba | jogorvoslatokba |
| sublative | jogorvoslatra | jogorvoslatokra |
| allative | jogorvoslathoz | jogorvoslatokhoz |
| elative | jogorvoslatból | jogorvoslatokból |
| delative | jogorvoslatról | jogorvoslatokról |
| ablative | jogorvoslattól | jogorvoslatoktól |
| non-attributive possessive – singular |
jogorvoslaté | jogorvoslatoké |
| non-attributive possessive – plural |
jogorvoslatéi | jogorvoslatokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | jogorvoslatom | jogorvoslataim |
| 2nd person sing. | jogorvoslatod | jogorvoslataid |
| 3rd person sing. | jogorvoslata | jogorvoslatai |
| 1st person plural | jogorvoslatunk | jogorvoslataink |
| 2nd person plural | jogorvoslatotok | jogorvoslataitok |
| 3rd person plural | jogorvoslatuk | jogorvoslataik |
Derived terms
Further reading
- jogorvoslat in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.